Zestaw Grzegorz Braun

ZESTAW 3 KSIĄŻEK GRZEGORZA BRAUNA

1. Grzegorz Braun - Nowa normalność

Żyjemy w dziwnych i niepewnych czasach, które z pewnością przyniosą jedno: przyszłość inną od tej, jaką wyobrażaliśmy sobie dotychczas. Przesunięcie opinii publicznej, praktyki środowisk lewicowych, zwiększanie kontroli państwowej, wojna kulturowa - to zmartwienia, które leżą na sercu każdego prawicowca. W tym Grzegorza Brauna - który nie omieszkał wyraziście przedstawić swojego stanowiska na najważniejsze obecnie tematy społeczno-kulturowo-polityczne.


Książka jest zapisem serii rozmów z Tomaszem Sommerem, przeprowadzonych w czasie pandemii roku 2020 oraz transkrypcji wystąpień posła na Sejm RP.

2. Grzegorz Braun - A nie mówiłem?

Ta książka powstawała przez trzy lata. Zawiera zapis rozmów o polityce międzynarodowej, które z Grzegorzem Braunem przeprowadził dziennikarz Jan Piński od wiosny 2017 r. do późnej jesieni 2019 r. Braun w rozmowie z Janem Pińskim przedstawił aktualne scenariusze geopolitycznej gry.


„A nie mówiłem” Grzegorza Brauna dziś jest bardziej aktualna niż kiedykolwiek. Tezą wiodącą publikacji jest uświadomienie Polakom, że w sprawach bezpieczeństwa narodowego mogą liczyć tylko na siebie. A także, że zbliża się nieuchronnie konfrontacja mocarstw: poprzedniego hegemona – Stanów Zjednoczonych, z pretendentem, jakim są Chiny.


Gdy książka została oddana do druku, jak na dłoni widać, że polityką międzynarodową rządzą żelazne zasady geopolityki i zwykła ochrona własnych interesów narodowych, czego dobitny przykład obserwujemy przez ostatnie miesiące. Gdy Europę dopadła „pandemia koronawirusa” granice Unii Europejskiej zostały zamknięte, a każde państwo ratuje się na własną rękę. Ostatni rozdział książki wprost traktuje o tym, czym naprawdę jest epidemia koronawirusa – III wojną światową czy może próbą jej uniknięcia.

3. Grzegorz Braun - Układy i układanki

Połowa roku 2018 to dobry moment na podsumowanie pewnego etapu – bo oto właśnie w polskim życiu publicznym osiągnęliśmy kolejny „moment prawdy”. To określenie zapożyczam nie z jakiejś grafomańskiej poezji, ale z fachowego języka służb – konkretnie: sowieckiego Smiersza (Smiert’ szpionam!) – gdzie „momentem prawdy” nazywa się kulminację gry operacyjnej niejako wymuszającej ujawnienie; chwilę, w której nie da się już dłużej uprawiać gry pozorów i przeciwnik zmuszony jest wykonać ruch odsłaniający bez cienia wątpliwości tożsamość i rzeczywiste zamiary. „Moment prawdy” to ostateczna konfrontacja, w której opadają maski i wreszcie jasnym staje się, kto jest kim.